პოეტმა გალაკტიონ ტაბიძემ მერი შერვაშიძე პირველად ქუთაისში დაინახა და ძალიან მოეწონა. შემდეგ ნახა მისი ფოტო გაზეთში და ასე გაიგო მერის ვინაობა. ეს ქალი გახდა პოეტის მუზა.

მერი შერვაშიძე არისტოკრატიული გვარის იყო. მერის მამა რუსეთის სახელმწიფო დუმის დეპუტატი იყო. ისინი სანკტ-პეტერბურგში ცხოვრობდნენ. იქ მერი იმპერატრიცას ფრეილინა გახდა. მერე ოჯახი ქუთაისში გადმოვიდა.

მერიმ წლების შემდეგ შეიტყო გალაკტიონის შესახებ. ამ თემაზე ის არასდროს ლაპარაკობდა, პირადად არც იცნობდა გალაკტიონ ტაბიძეს.

გალაკტიონმა ლექსი "მერი" 1915 წელს დაწერა. პოეტი მერიზე არ ლაპარაკობდა, ზოგს კი ეუბნებოდა:

− მერი?! კი... ალბათ, არსებობდა! იყო ასეთი ქალი!

მერი შერვაშიძე გიგუშა ერისთავზე 1918 წელს დაქორწინდა ქუთაისში. 1921 წელს ისინი პარიზში წავიდნენ ემიგრაციაში. მერიმ სტამბოლში სილამაზის მსოფლიო კონკურსში გაიმარჯვა. შემდეგ პარიზში კოკო შანელის მოდელი იყო...

მერის მეუღლე ახალგაზრდა გარდაიცვალა. მათ შვილი არ ჰყავდათ.

ამბობენ, რომ 1935 წელს პარიზში გალაკტიონ ტაბიძემ ისევ დაინახა მერი შერვაშიძე. პოეტმა მაშინ დაწერა კიდევ ერთი ლექსი "მერის თვალებით".

...უკვე მოხუცი მერი სრულიად მარტო ცხოვრობდა პარიზში. იშვიათად ხვდებოდა ქართველ ემიგრანტებს, ზოგჯერ შედიოდა ქართულ ეკლესიაშიც. ამბობდნენ, რომ ამ მოხუც, მაგრამ ძალიან ლამაზ, ქალბატონს ხელში ყოველთვის ეჭირა იები.

ამბობენ, რომ მერი სიცოცხლის ბოლომდე მშვენიერი იყო. მერის ზღაპრული სილამაზე უკვე ისტორიაა, მაგრამ ის დარჩა გალაკტიონის პოეზიაში.